در سفر آگاهی، ذهن ابزار و موهبتی الهی برای حرکت ماست
وضعیت کنونی انسان به گونه‌ای است که روز به روز، بیش از پیش در مرداب نادانی فرورفته و ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود. او برای رفع نیازهای روزمره‌اش با رنج و سختی دست و پنجه نرم می‌کند و هر روز رنجورتر از روز قبل، رو به سوی انحطاط و مرگ و نیستی گام برمی‌دارد. انسان عصر حاضر همچون مرده متحرکی شده که کلیه استعدادها، موهبت‌ها و توانایی‌های بالقوه و بالفطره‌اش را فراموش کرده و به خاک سپرده است. در چنین وضعیت اسفباری راهی جز بازگشت و قرار گرفتن در مسیر آگاهی ندارد.
او باید برای نجات و رستگاری خود از سطوح آگاهی عبور کرده و به بالاترین سطح آگاهی که جایگاه موعودش است، برسد. تنها با تجربه و فهم وضعیت‌های مختلف آگاهی است که می‌تواند از این رنج طاقت‌فرسا رهایی یافته و هماهنگ و همسو با جریان الهی گام بردارد.
آگاهی چیست؟ چرا اینقدر مهم است؟ ما برای کسب آگاهی چه ابزارهایی در دست داریم؟ اصلاً چرا باید در مسیر آگاهی گام برداریم؟ و…
آگاهی مفهومی کهن و همیشگی است. سطح آگاهی افراد به میزان توانایی‌شان در استفاده از گذشته و بهره‌برداری از آینده متفاوت است. هر کس در این دنیا در سطحی از آگاهی زندگی می‌کند و ارزش‌ها و معیارهای زندگی او براساس میزان آگاهی‌اش تعیین و مشخص می‌شود.
آگاهی سطوح مختلفی دارد و هر سطحی هم تعاریف و اصطلاحات خود را داراست. هر فردی در سطحی از آگاهی زندگی می‌کند، می‌اندیشد و تصمیم می‌گیرد و دنیا را به گونه‌ای نظاره می‌کند و به درک هستی می‌پردازد.
آگاهی مقصدی نیست که سرانجام به آن برسیم بلکه فرآیندی مداوم و نامحدود است که پیوسته ژرف‌تر می‌شود و گسترش می‌یابد. بشر در فرآیندی مستمر و پی‌درپی تکامل آگاهی قرار دارد.
فکر در پائین‌ترین سطوح آگاهی و یگانگی و اتصال به سرچشمه دانایی، در بالاترین سطح آگاهی قرار دارد.
در والاترین مرحله آگاهی، انسان به وحدانیتی می‌رسد که هیچ کثرتی نمی‌تواند نقصانی در آن ایجاد کند. در این مرحله، آگاهی به کمال خود می‌رسد. انسان وارسته، هماهنگ و همسو با قوانین طبیعت عمل می‌کند. دیگر انتخاب خوب و بد او را به دردسر نمی‌اندازد بلکه جز نیکی از روح و جان او برنمی‌تابد و هر عملی که انجام می‌دهد نیک است. عدالت و پارسایی در قلبش ریشه می‌دواند. نیروی ادراکش هر روز صیقل یافته‌تر می‌شود و در نهایت به یگانگی می‌رسد. در این مرحله آگاهی، شخص به هر چیزی عاشقانه نظاره می‌کند و درکش با عشق قرین و همراه است. او در مرحله یگانگی به شناخت عمیقی از حقیقت می‌رسد و سرور ابدی همراه و همنشین او خواهد بود.
انسان برای رسیدن به بالاترین سطح آگاهی چه ابزارهایی در دست دارد؟
خداوند مهربان که هیچ‌گاه و در هیچ مرحله‌ای از زندگی، انسان را به حال خودش رها نکرده است، موهبت‌ها و ابزارهایی در اختیار انسان قرار داده تا بتواند در این سفر با کمک آنها به بالاترین سطح شعور و آگاهی برسد.
ذهن موهبتی الهی در سفر به سوی کمال و یگانگی است. ذهن انسان همانند اقیانوسی عظیم است، اقیانوسی از آگاهی و انرژی. در اعماق این اقیانوس عظیم، سکوت و آرامشی عمیق حکمفرماست. امواج خروشان و سطحی اقیانوس، لایه‌های سطحی ذهن و عمق آرام اقیانوس به مثابه لایه‌های عمیق ذهن هستند.
آب این اقیانوس، شعور خلاق و انرژی هوشمند است… همه حرکات، اندیشه‌ها، اعمال و رفتار، عادات، احساسات، رؤیاها، نیروها، قابلیت‌ها و توانائی‌ها و تمایلات و کشش‌ها از این افیانوس بیکران کیهانی سرچشمه می‌گیرد… وضعیت‌های مختلف زندگی انسان مانند وضع سلامتی، وضع مالی، روابط و حتی ویژگی‌های جسمی و روانی انسان از همین جهان ذهنی ناشی می‌شود. هر اندیشه، حرکت، ویژگی و رفتاری از عمق و لایه‌ای معینی از ذهن نشات می‌گیرد. هر حرکتی از هر نوع و به هر شکل از عمق معینی از ذهن سرچشمه می‌گیرد. به عبارتی هر حرکت ریشه در عمق معینی از ذهن دارد.
اقیانوس ذهن انسان به منبع و سرچشمه آگاهی و شعور هستی متصل است. ذهن به سوی عرصه‌هایی جذب می‌شود که سرور و لذت بیشتری را دربردارد و زمانی که ذهن را متوجه درون می‌کنیم، او را به سرزمین وجد و سرور مطلق رهبری کرده‌ایم. پس هر چه ذهن به درون متمرکز باشد و توجه بیشتری به سطوح بالاتر آگاهی داشته باشد، در این روند و سفر آگاهی، موثرتر عمل خواهد نمود.
ذهن از قدرت‌های اسطوره‌ای خاصی برخوردار است. فقط کافی است جرأت داشته باشیم و بتوانیم این ماشین خلاقیت را به کار اندازیم و از آن استفاده نمائیم.
وقتی از قدرت و توانائی‌های ذهنی خود آگاه شویم می‌توانیم ساده‌تر از این قدرت‌ها بهره‌مند گردیم و در هر لحظه بهترین و خوبترین استفاده را از این موهبت الهی بنمائیم.
از آنجایی که در سفر آگاهی، ذهن ابزار و موهبتی الهی برای حرکت ماست، پژوهش‌ها و تحقیقات بسیاری هم راجع به آن صورت گرفته است.
در طی سال‌های اخیر، کشف مکانیزم ذهن و فکر انسان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. چرا که بشر همواره تمایل دارد به سمت بهترین‌ها حرکت کند و به کمال برسد.
با درک و شناخت کامل‌تر ذهن، این ابزار حرکت در مسیر آگاهی، می‌توان گوشه‌ای از توانائی‌های فراموش شده انسان را به بیان درآورد و با بهره‌گیری مناسب‌تر و صحیح‌تر از آن، گام‌هایی محکم در مسیر هدایت و حرکت به سوی کمال برداشت.
منبع:
تورن، کریستین؛ به سوی علم آگاهی، ترجمه الهه رضوی، تهران، ناشر: مترجم، ۱۳۷۳.
اولین انتشار: فصلنامه علوم باطنی
