داروشناسی طبیعی (قسمت دوم)

هنوز به اندازه کافی فرصت نکرده‌ام تا سومبن قسمت مقاله نوح آموز ـ که به راز طول عمر و سلامتی نوح (ع) می‌پردازد ـ را بنویسم.

راستش نوشتن ادامه آن مطلب، کمی آسان نیست چون ما اطلاعات بسیار ناچیزی درباره نوح و روش زندگی او در درست داریم. در این شماره، بجای نوح آموز درباره «ویتامین درمانی» نوشتم. درواقع مهمترین قسمتهای ویتامین درمانی را به سبک خودمانی، گلچین کردم.

در اواخر دوران بربریت مدرن بود که بیماری بری بری برای اولین بار توسط «فونک» ضربه فنی شد. فونک با اعتقاد به اصل «از آب کره بگیر» توانست از پوسته برنج ماده‌ایی کریستالی را بدست بیاورد که بیماری بری بری را «برو بیرون» می‌کند یعنی از بدن بیرون می‌کند. او نام این ماده عجیب را «آمین حیاتی» گذاشت و بنابراین کلمه ویتامین از کلمه «آمین حیاتی» گرفته شد. ویتامین‌ها عناصری هستند که بدن برای انجام فعالیت‌های حیاتی خود به آن احتیاج دارد اما قادر به ساختن آنها نیست و بنابراین باید آنها را از طریق تغذیه بدست بیاورد. مصرف ویتامین‌ها آنقدر ضرورت دارد که یکی از ویتامین شناسان بزرگ می‌گوید: «اگر انسان ویتامین‌ها را مصرف نکند بیمار می‌شود اما اگر دیگر عناصر مورد نیاز خود را مصرف نکند فقط دچار ناراحتی می‌شود» البته همین تأکید بر ضرورت مصرف ویتامین‌ها، تصورات اشتباهی را هم درباره آنها به وجود آورده است. مثلاً عموم مردم فکر می‌کنند همه ویتامین‌ها برای همه بیماری‌ها و نارسایی‌ها تأثیر مثبت دارند. اتفاقاً‌در این مقاله، توصیه من این است که فکر نکنید همه ویتامین‌ها برای همه بیماری‌ها و نارسایی‌ها مناسب اند. فکر کنید که برای هر نوع نارسایی و بیماری ویتامین هماهنگ با خودش کاربرد دارد. و حتی فکر کنید بعضی از ویتامین‌های ناهماهنگ می‌توانند بعضی از اختلالات را تشدید نمایند…
ادامه حکایت کشف ویتامین‌ها و شکل گیری ویتامین درمانی:
لینوس پالینگ، که دو بار برنده جایزه نوبل شده بود، در سال ۱۹۶۸ از روشی به نام «پزشکی اورتو ملکولر» سخن گفت. «اورتو» به معنی ایده آل و بهترین است. قدم اول او که انعکاسی جهانی یافت، تاکید او در مصرف مقدار زیاد ویتامین c برای جلوگیری از سرماخوردگی بود. این، تنها قدم اول بود. در قدم‌های بعدی، درمانگران این روش، به درمان دیگر بیماری‌ها بوسیله ویتامین‌های مختلف پرداختند. از بیماری‌های جسمی گرفته تا اعتیادهای مختلف و حتی بیماری‌های روانی و عصبی. اورتوملکولرها برای شیوه درمانی خود به چند دلیل استناد می‌کردند.
یک. روده بسیاری از انسانها، به دلیل زندگی متمدن، در شرایطی قرار گرفته است که قادر به جذب ویتامین‌ها نیست بنابراین باید ویتامین‌ها را به صورت مصنوعی به خورد بدن داد.
دو. مغز انسان برای عملکرد مطلوب خود به انواع ویتامین‌ها نیاز دارد و بسیاری از بیماری‌های روانی و ذهنی، به دنبال کمبود برخی از ویتامین‌ها بوجود می‌آیند.
سه. با تغییر میزان تراکم عناصر موجود در بدن انسان می‌توان به بیماران کمک کرد.
لازم به ذکر است که در روش مگاویتامین، بر تجویز بعضی از ویتامین‌ها مانند ویتامین C و B۳ودر مواردی ویتامین E و B و A تاکید بیشتری می‌شود.
در این مقاله کوتاه، سعی دارم تا شما را با کلیات، و نکات کاربردی‌تر و مهم‌تر «ویتامین درمانی» آشنا کنم. در ویتامین درمانی برای هر بیماری و اختلالی تجویزی ویتامینی وجود دارد اما در اینجا قصد من این نیست که به همه بیماری‌ها و اختلالات اشاره کنم بنابراین بعضی از شایع‌ترین اختلالات را ذکر می‌کنم.

و حالا چند نسخه درمانی فوق العاده:
آدم طاس باید شش بار بوق بزند و یک بار آی بکشد.
دردهای عصبی را با ویتامین «پ» فارسی (و نه انگلیسی) می‌شود تخفیف داد.
داروی فشار خون پایین «اسب» است.
بوی بد دهان را با «جیپس» می‌توان رفع کرد.
اگر کسی خستگی اعصاب داشته باشد باید خود را با کلمه «بد» که توسط یک الکن تلفظ می‌شود درمان کند. نسخه او «بببد» است. و کسی که می‌خواهد دوپینگ کند کافی است با همین روش کلمه بس را بگوید یعنی بگوید «بببس»
کسانی که لاغرند و می‌خواهند وزن شان اضافه شود داروی شان در الفبای انگلیسی است.
آدم چاق را باید لام سیبیلش را کند.
کسیکه ریزش مو دارد باید با سه سوت بگوید «ب» اما بع نگوید چون در شأن گوسفند هاست.
درمان «زکام» در «داس» است.
بی اشتهایی را با «سبد» می‌شود حل کرد و اشکال در رشد کردن را با «سِبد»
درمان قاعدگی دردناک به کمک «باده» صورت می‌گیرد.
یبوست را با «کاسب» می‌شود از بین برد.
اگر دندان هایتان فقر ویتامین دارد راه حل در «عدس» است اما نه عدس خوردنی.
برای درمان آنژین باید اسب را مثل دو ساله‌ها تلفظ کرد و گفت «ابس» (نه اشب) بقیه را هم دیگر خودتان حدس بزنید.

رمز گشایی
اصطلاحاتی که در بالا ذکر شد، همه واقعی بودند. این اصطلاحات، ترکیب ویتامینی درمان کننده را در مورد بیماری مربوطه نشان می‌دهند. بنابراین:
ویتامین درمانی طاسی می‌شود: ویتامین‌های B۱+B۲+B۳+B۶+B+I (یعنی ۶ بار بوق بزند یک بار آی بکشد)
دردهای عصبی: B۱۲+B۶+B۱ (وقتی سه تا ویتامین ب را با هم جمع کنی یک ویتامین پ فارسی به دست می‌آید یعنی: ب+ب+ب = پ)
فشار خون پایین: اسب (یعنی A.C.B1)
بوی بد دهان: جیپسG.I.P.C))
خستگی اعصاب B1. B3. B6. D(بببد)
لاغری: ای بی‌سی دی‌ایی اف… (یعنی A. B. C. D. E. Fمنتهی Bآن شامل B۱+۲+۳+۶+۱ است با این توضیح که B۱۱، یعنی کارنیتین از آن اشتها آورهاست).
چاقی مفرط: C E.B1. I (و اختصاصاً برای اضافه چربی: J)
ریزش مو:B2. B5. B۸ (ببب)
زکام: داس D+A+S
بی اشتهایی: سبد یعنی C. A. B ۱+۲+۸+۱۱. D (مخصوصاً اگر این سبد خوردنی پر از ویتامین B۱۱باشد چون B۱۱معروف به ویتامین اشتهاست(.
قاعدگی دردناک: باده (B۱+۳+۶ A. D+E)
یبوست: کاسب (یعنی B۱ =۲=۳=۵=۶K A C)
فقط ویتامین دندان؛: عدس (A.D.C)
آنژین: ابس شامل A+B۱+C
دردهای عصبی: B1. B6. B۱۲ (یعنی ویتامین پ فارسی چون ب+ب+ب می‌شود پ)
اشکال رشد (سِِِبد، همان سبد منتهی با لهجه … آره یعنی A+D+B (کمپلکس). C.E
طاسی: اگر آدم طاس شود باید ۶ بار بوق بزند و یه بار «آی” بکشد،
یعنی: I+B۱+B۲+B۳+B۶+B8

و اما…… این بار رمزها را می‌گویم؛ اصطلاحات را خودتان پیدا کنید!
پیری:B۳ و ٍٍE
فشار خون بالا:B2. B3. C2. E. I. J. P. B۱ (کمی شبیه لاغری شد)
خشکی و سختی پوست:A. B1. B2. C. C2. P و کلاً برای بیماری‌های پوستی B۳ (البته B۳ ضد اسهال هم هست)
تب:A. C
دوپینگ: C. B. B6.B3 , و؟؟؟
ضد تهوع: B۶(الته اگر تهوع شما ناشی از خوشی مسافرت هوایی یعنی در هواپیما باشد B۱مؤثر است.)
ضعف تغذیه: Bکمپلکس
کاهش حافظه: B۱+B3
ورم پلک:B8. B2. C. A
سنگ کلیوی:E. B13. B6
نفخ: B۱۳(چون بی‌اش ۱۳ است فکر نکنید که نحس است بلکه نحسی معده را از بین می‌برد)
کار فکری زیاد:B کمپلکس و C

ویتامین‌های متخاصم و ویتامینهای متحد
اگر بدون توجه به اختلالات احتمالی و بدون داشتن بیماری خاص می‌خواستید ویتامین خواری کنید باید به شما عرض کنم که بعضی از ویتامین‌ها دوستان نابابی برای همدیگر هستند و اگر آنها را با هم وارد بدن‌تان کنید باید منتظر باشید که کمیهم بی‌ادبی و بی‌تعادلی از خود نشان دهند …
از طرفی بعضی از ویتامین‌ها هم خیلی با همدیگر سازگار و صمیمی هستند. مثلاً ترکیب ویتامین‌های C+B۳+P یک گروه دوستی است که برای همه بزرگسالان توصیه می‌شود. حالا اگر در این ترکیب ویتامین J را جایگزین B۳ کنید کارایی این گروه دوستی تغییر می‌کند و توانایی اصلی آنها سم زدایی از کبد خواهد شد. گروه‌های سازگار و ناساز گار مختلفی بین ویتامین‌ها و مواد معدنی و کلاً ریز عنصرها وجود دارد البته گروه‌های دوستی فقط در میان ویتامین‌ها با هم نیست بلکه چنین هم خوانی‌هایی میان بعضی از ویتامین‌ها با بعضی از اسیدهای آمینه یا مواد معدنی هم وجود دارد. بعنوان مثال به گروه‌های دوستی زیر توجه کنید:
ویتامین Aاثر بخشی بیشتری با کلسیم، فسفر، منیزیم و سیلینیوم دارد.
ویتامین B با کوبالت، مس، آهن، منگنز و پتاسیم رفیق‌تر است.
ویتامینC علاقه بیشتری به کلسیم، مس، منیزیم، سلنیوم و سدیم دارد وقتی با آنها است کارهای بیشتری از او بر می‌آید.
ویتامین E کلسیم، آهن، منگنز، فسفر، پتاسیم، سلینیوم، سدیم و روی را به عنوان هم گروه‌هایش ترجیح می‌دهد و با آنها بهتر می‌تواند کار کند.

ویتامین طبیعی به از ویتامین مصنوعی
ویتامین‌ها به مقدار اندک در میوه‌ها و سبزی‌ها و دیگر غذاهای طبیعی وجود دارند. اما همین مقدار اندک، بسیار با اهمیت‌تر و تأثیر گذارتر از ویتامین‌هایی است که به صورت مصنوعی تهیه می‌شوند. ویتامین‌های مصنوعی تأثیر گذارند اما ممکن است پیامدهای منفی (هر چند ضعیف) را نیز به دنبال داشته باشند. بنابراین فقط وقتی از ویتامین مصنوعی استفاده کنید که ویتامین طبیعی در دسترس نیست.
نکته: اگر مجبور شدید که از ویتامین مصنوعی استفاده کنید بد نیست که در جعبه آنها چند دانه برنج بگذارید چون برنج با جذب رطوبت، مانع از مرطوب و تخریب شدن قرص‌های ویتامین می‌شود.

اگرچه هر گردی گردو نیست ولی هر ویتی ویتامین است
فکر می‌کنید چند نوع ویتامین وجود دارد؟ بیشتر مردم جوابشان به این سوال، ویتامین‌های B. A(از B۱ تا B۶وB12) .D. C. B و Eاست. ولی جواب درست به این سوال که چند نوع ویتامین وجود دارد این است:
خدا می‌داند چند نوع ویتامین وجود دارد اما تا زمان ما این ویتامین‌ها کشف شده:
چندتایی که بالا گفتم بعلاوه PP.O. N. M. L. K. J. I. H. G. F (با پَپه اشتباه نگیرید) PH، U.T
از طرفی وقتی می‌شنویم ویتامین B۱تا B۱۲فکر نکنیم که از B۱تا B۱۲ویتامین داریم در واقع ویتامین‌های B معروف‌تر عبارتند از: B۱ تاB12. B8. B10 B6.
بنابراین عملاً ویتامین B۹ و B۸ و B۷نداریم. اما تعدادی دیگر از ویتامین‌های Bداریم که به دلیل ناتوانی در امر تبلیغات و نتیجتاً مشهور نشدن، معرف حضورما نیستند مانند:
BX. BT. BC. B17. B15. B13

ویتامین‌ها را دور نریزید:
اگر می‌خواهید ویتامین‌های خود را از میوه‌ها و سبزیجات و غذاهای معمولی تهیه کنید (که بهتر است همین کار را بکنید مگر اینکه غذاهای طبیعی در دسترس نباشد) چند گفته را ناگفته نگذاریم:
سبزیجات را بعد از شستن، مدت زیادی در آب نگه ندارید تا ویتامین آنها «زیادی کم» نشود.
سالاد را همان موقعی که می‌خواهید بخورید درست کنید مخصوصاً گوجه فرنگی را.
سبزی‌ها را با یک چاقوی تیز و در عین تمیز کاری، برش بزنید چون ویتامین‌های AوC خود را در نتیجه ناشی بازی هنگام خرد کردن، از دست می‌دهند.
اگر نتوانستید میوه و سبزی را تازه تازه مصرف کنید، توجه داشته باشید که سبزیجات و میوه جاتی که فوراً منجمد شده‌اند عناصر حیاتی شان بیشتر از آنهایی است که چند روز در یخچال بوده‌اند.
سبزیجات منجمد شده را همان طور در حالت منجمد بپزید و سعی نکنید اول یخ آن را ذوب کنید.
غذاهای تازه از منجمد شده کاملاً بهتراند اما غذاهای منجمد هم کاملاً از کنسرو شده بهتر اند.
هر چه زمان پختن و آب غذاهای حاوی سبزی، کمتر باشد، تاثیرگذاری ویتامینی آنها، مؤثرتر است.
شیرهایی که در بطری‌های بی‌رنگ هستند در مقابل نور آفتاب ویتامین‌های A.D و B۲خود را از دست می‌دهند. نان‌ها هم در برابر نور مواد تغذیه‌ایی خود را می‌بازند.
موادی که هنگام تهیه، برشته یا قهوه‌ایی رنگ می‌شوند ویتامین کمتری دارند. همچنین اگر به ویتامینC و B۱بیشتری احتیاج دارید، در غذای خود جوش شیرین نریزید.
وقتی غذا را در ظروف مسی می‌پزید ویتامین‌های E، Cو اسید فولیک آنها از بین می‌رود. در عوض ظروف آهنی می‌توانند آهن غذای شما را بیشتر کنند (شوخی نمی‌کنم) ولی ویتامین Cرا از بین می‌برند.