(تفکر بر اساس الگوهای ژنی و رفتار ژن‌ها)
رابطه یک رئیس (رهبر) و مدیر چگونه می‌تواند باشد؟ فرض کنید شما برای مسئولیتی که به عهده خود دارید به یکی از هوشمندانه‌ترین اقدامات ممکن یعنی «تکثیر خود» (چیزی که این روزها بین دوستان خودمان شدیداً رواج دارد و اکیداً توصیه شده) دست می‌زنید. بعد از مدتی، یک نفر دیگر به سیستم شما اضافه شده است که مشابه (یا عین) شماست. حالا نقش شما در این سیستم چه می‌تواند باشد؟ این اتفاق ممکن است بین هر رئیس و مدیری بیفتد. بگذارید جواب را از ژن‌های بدنمان برسیم و ببینیم این مسئله را بر اساس کدام استراتژ ی حل می‌کنند.
«پریا»
یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها در حوزه ژنتیک آن است که نمونه‌های اضافی از ژن‌ها چگونه در درون یک ارگانیزم باقی می‌مانند. زمانی که یک ژن تکثیر می‌شود و نمونه تازه‌ای از خود می‌سازد یکی از دو نمونه یا کپی آن غالبا یا پاک و یا غیرفعال می‌شود، اما در مواردی هر دو نمونه ژن دست نخورده باقی می‌مانند. یک گروه از محققان سوئیسی از موسسه فدرال فناوری زوریخ برای شناخت بهتر این پدیدار یک مدل کامپیوتری و نیز آزمایش‌های زیست شیمیایی را مورد استفاده قرار دادند و خانواده‌هایی از ۱۰۵ ژن تکثیر شده را در مخمر خاصی به نام ساکارمیسسز سرویسیا (Saccharomycescerevisiae) مورد مطالعه قرار دادند. در این بررسی روشن شد که ژن‌های اضافی چهار استراتژی خاص برای بقا در پیش می‌گیرند. نخستین استراتژی آن است که این نمونه‌ها خود را به عنوان قطعات یدکی معرفی می‌کنند که در صورت از کار افتادن ژن اصلی جای آن را پر کنند. استراتژی دوم عبارت است از تولید کارکردهای تازه، سومین استراتژی ناظر به نحوه تنظیم به شیوه متفاوت است و بالاخره در استراتژی چهارم این ژن‌ها میزان پروتئین‌هایی را که به وسیله این نوع ژن رمزنگاری می‌شود، افزایش می‌دهند.
منبع: فصلنامه تفکر متعالی
شماره ۳ ـ بهار ۸۵
