ضدّقربانیها
(قسمت اول)
چرا بعضی قربانیها به نتیجهای که باید نمیرسند و موجب اجابت چیزی که میخواهیم نمیشوند؟ جوابهایی که در کلام خدا برای این سؤال وجود دارد روشن و دقیق است، و همانها را بازیابی و مجدداً پیدا میکنم. در جواب این سؤال، بطور خیلی خلاصه باید گفت چون اصلاً قربانی رخ نداده است که اجابت هم اتفاق نیفتاده. یعنی چیزی که اتفاق افتاده حتی اگر رنگ و بوی قربانی داشته باشد یا اسم قربانی روی آن باشد اما خود قربانی، درون آن نیست و درون و باطنش، قربانی نیست. بنابراین باید ببینیم چه چیزهایی بر اساس کلام خدا، قربانی را فاسد و ویران میکند و توانایی قربانی را از بین میبرد؟
در کلام خداوند، به ضدّقربانیهای متعددی اشاره شده است؛ چیزهایی که جلوی اثر قربانی را میگیرد و نمی گذارد تا قربانیها به نتیجه برسند. این ضدّقربانیها کدامها هستند؟[۱]
خدا را فریب دادن و به عبارتی تلاش احمقانهای برای فریب خداوند. با این رویکرد، انسانها ظاهراً قربانی میدهند اما نوع قربانی، در واقع به شکلی خانهتکانی و هرس کردن داستان های فرد توسط خود اوست. او قربانی نمی دهد بلکه زیادیها و زوائد زندگیش را، یا چیزهایی که برای او دارای نقص و نارسایی هستند را قربانی میکند. در قدیم، مصداق این کار غالباً با قربانی کردن گوسفند یا گاوی که سالم نیست و دارای عیب و نقص است، مورد اشاره قرار میگرفت و (در کلام خدا) تصریح شده که چنین قربانیهایی را خداوند نمیپذیرد.
در این موقعیتها، فرد قربانیکننده میخواهد بازی یک تیر و چند نشان را آن هم در برابر خدا انجام دهد. هم چیزی را که دیر یا زود باید کنار بگذارد و بهتر است در نهایت از زندگیش حذف کند را حذف میکند، و هم اسم آن را قربانی میگذارد. کاری که بهتر است برای تغییر زندگیش انجام دهد (آن هم بهتر از دیدگاه خود فرد) را به انجام میرساند، و هم به آن برچسب قربانی میزند…
البته این ضدّقربانی که در تفاسیر باطنی با قاعدۀ «قربانی معیوب» شناخته میشود می تواند مصادیق متنوعی داشته باشد. مثلاً کسی که ده چیز را برای قربانی دارد اما چیزی را که لازم ندارد و ضرورتی به وجود آن نیست را قربانی می کند. دو جفت کفش دارد اما کفشی که دچار مسئله است را میبخشد و … در کتب مقدس این نوع حقّه در قربانی بارها هدفگیری و تبیین شده است…
از کتاب: علوم باطنی الاهیسم (جلد اول)
الفباهای ماورایی (۷۲ نوع الفبای اسراری)
نویسنده : پِریا (شباب حسامی)
[۱] در متن مشروح، به ۱۸ گونۀ ضدّقربانی که موجب از کار افتادن قربانی و نابودی اثر آن می شود پرداخته شده است. (ویراستار)